Ewentualnie do więzienia można trafić za niezapłacenie prawomocnie wymierzonej kary grzywny. (jeżeli skazany, mimo możliwości, nie uiści grzywny w terminie i zostanie stwierdzone, że nie można jej ściągnąć w drodze egzekucji, sąd orzeka wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności przyjmując, że jeden dzień pozbawienia Artykuł 212. Kodeksu Karnego podaje, że przestępstwo zniesławienia jest popełniane, gdy osoba pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie, lub właściwości, które mogą przynieść jej ujmę w opinii publicznej lub narazić ją na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. O zniesławieniu mówimy także wtedy, gdy podawane są pewne informacje, choćby tylko w formie podejrzenia lub powtórzenia pogłoski, niezależnie od tego, czy zostały one celowo wymyślone przez zniesławiającego, czy są w obiegu, lub w formie konkretnego oskarżenia. Co więcej, do postawienia zarzutu karnego nie jest konieczne, aby osoby wypowiadające negatywne komentarze na nasz temat uważały je za prawdziwe. Wystarczy, że zniesławiający chciał lub zgodził się, aby jego słowa zostały za takie uznane. Zniesławienie zawsze jest ścigane z oskarżenia prywatnego, aby więc dowieść swojej niewinności, należy wnieść prywatną skargę do sądu. W sprawach z oskarżenia prywatnego, oprócz możliwości wniesienia oskarżenia prywatnego bezpośrednio do sądu, istnieje również przewidziana w art. 488 opcja przyjęcia wniosku przez Policję. Rozwiązanie takie jest przejawem uproszczenia postępowania prywatnoskargowego i rezygnacji ze zbytecznego formalizmu. W trybie art. 488 § 1 Policja jest uprawniona do przyjęcia pisemnej lub ustnej skargi pokrzywdzonego w związku z przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego i przekazania go do właściwego sądu oraz, w razie potrzeby, do zabezpieczenia dowodów. “Kodeks karny. Kodeks postępowania karnego. Kodeks karny wykonawczy. Kodeks wykroczeń. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Kodeks karny skarbowy. Opłaty w sprawach karnych. Postępowanie w sprawach nieletnich” w ofercie Kiedy oskarżenie jest prawdziwe Zgodnie z art. 213 § 1 jeżeli zarzut jest prawdziwy, nie stanowi zniesławienia, ale prawdziwość ta musi być udowodniona przez zniesławiającego. Ważne jest również, w jakiej sytuacji doszło do oskarżenia. Jeżeli nastąpiło to w prywatnej rozmowie lub wśród bliskich znajomych, wystarczy udowodnić prawdziwość oświadczenia lub zarzutu. Dlatego w sprawie o zniesławienie konieczne jest udowodnienie tego, co nazywa się „dowodem prawdy” i wykazanie, że oskarżenie odpowiadało rzeczywistości. Jeżeli natomiast informacja została opublikowana w internecie lub w inny sposób podana do publicznej wiadomości, oznacza to, że przestępstwo zostało popełnione publicznie. W takiej sytuacji nawet jeśli oskarżenie jest prawdziwe, zniesławiający może uniknąć kary tylko wtedy, gdy oskarżenie (art. 213 § 2 dotyczy zachowania osoby pełniącej funkcję publiczną lub służy ochronie społecznie uzasadnionego interesu. Pomówienie może mieć również charakter hipotetyczny, tj. odnosić się do podejrzenia popełnienia czynu zabronionego lub do cech osoby poszkodowanej. W wyroku z 8 maja 2006 r. II AKa 448/05, Sąd Apelacyjny stwierdził, że „pomówienie może być wyrażone nie tylko w trybie oznajmującym, lecz także w trybie przypuszczającym, np. pytań, w których rozsądna interpretacja prowadzi do wniosku, że są one w rzeczywistości stawianiem zarzutu niewłaściwego postępowania”. Jeżeli sprawca popełni przestępstwo zniesławienia za pomocą środków masowego przekazu (np. internetu), podlega karze grzywny, aresztu lub pozbawienia wolności do roku. W razie skazania za popełniony czyn sąd może także orzec nawiązkę na rzecz osoby pokrzywdzonej, Polskiego Czerwonego Krzyża lub innej instytucji społecznej wskazanej przez pokrzywdzonego (art. 212 § 2 i 3 Z oczywistych względów przepis ten nie może ograniczać innych praw i wolności, takich jak prawo do wolności wypowiedzi, prawo do krytyki czy ocena przez właściwe organy zdolności do wykonywania zawodów zaufania publicznego. Dlatego też w wyroku z dnia 17 marca 2015 r., V KK 301/14, Sąd Najwyższy zaakcentował, że karalność zniesławienia nie może być tożsama z prawem do krytyki. Przy czym takie krytyczne oceny powinny być wyrażone w odpowiedniej formie, zwłaszcza jeśli nie są formułowane spontanicznie czy w trakcie szybkiej wymiany słów. Sprawy o zniesławienie mogą być skomplikowane, ponieważ nawet najmniejsza różnica w okolicznościach incydentu może mieć ogromny wpływ na wynik procesu sądowego. W kodeksie istnieje luka, która pozwala na usprawiedliwienie niemal każdej formy zniesławienia. Trybunał Konstytucyjny w dniu 16 marca 2010 r. P 3/07 postanowił, że zgodnie z art. 213 § 2 „Nie popełnia przestępstwa określonego w art. 212 § 1 lub 2, kto publicznie podnosi lub rozgłasza prawdziwy zarzut służący obronie społecznie uzasadnionego interesu; jeżeli zarzut dotyczy życia prywatnego lub rodzinnego, dowód prawdy może być przeprowadzony tylko wtedy, gdy zarzut ma zapobiec niebezpieczeństwu dla życia lub zdrowia człowieka albo demoralizacji małoletniego”. Czy można pójść do więzienia za anonimowe pomówienie? Wyrażanie swojej opinii w internecie przy jednoczesnym podważaniu opinii innych osób to balansowanie na linie między wolnością słowa a zniesławieniem. Gdy obrażamy lub dyskredytujemy rozmówcę, możemy dopuścić się czynu zniesławienia, czyli pomówienia innej osoby lub grupy osób, a tym samym upokorzenia jej przed innymi internautami i narażenia na utratę zaufania społecznego. Internet nie chroni przed odpowiedzialnością prawną, bo tak naprawdę nigdy nie jest anonimowy. Dlatego warto się zastanowić, zanim opublikuje się w nim komentarz napisany pod wpływem emocji. Pomówienie, zniesławienie czy fałszywe oskarżenie Często występują niejasności w interpretacji znaczenia pojęć „zniesławienie”, „pomówienie” i „fałszywe oskarżenie”. W kodeksie karnym pomówienie pojawia się, gdy chodzi o zniesławienie, ale w rzeczywistości pomówienie może wystąpić zarówno w przypadku zniesławienia, jak i fałszywego oskarżenia. Różnica polega na treści takiego zniesławienia. W rzeczywistości o fałszywym oskarżeniu będzie się mówić, gdy sprawca pomówienia chce ukarać swoją ofiarę za coś, czego nie zrobiła. Jeżeli pomówienie o przestępstwo jest jednocześnie fałszywym oskarżeniem, to powinno być ścigane przez prokuraturę, a nie z oskarżenia prywatnego (art. 234 Sprawdź także: Zniesławienie w polskim prawie karnym. Zagadnienia teorii i praktyki, Igor Zgoliński 2013Przestępstwa przeciwko czci i nietykalności cielesnej, Marek MozgawaKodeks karny. Komentarz, Violetta Konarska-Wrzosek 2020 mam takie pytanie czy za niespłacone długi wobec fiskusa można iść do więzienia. Bo za kredyty z tego co się orientuje to nie idzie się do wiezienia ale nie wiem jak jest z długami innymi aniżeli długi kredytowe czyli np. wobec urzędu skarbowego czy zakładu ubezpieczeń społecznych? Elektroniczne Postępowanie Upominawcze, w skrócie EPU jest szczególną procedurą w postępowaniu cywilnym służącą do przetwarzania spraw za pośrednictwem zdalnego systemu informatycznego. Przechowuje się w nim sprawy sądowe w specjalnie do tego celu stworzonym systemie. Nie ma w nim akt sprawy, a wydruki są generowane i wysyłane automatycznie. E-sąd działa całkowicie elektronicznie, chociaż ma swoją siedzibę. Jest to VI Wydział Cywilny Sądu Rejonowego Lublin — Zachód w Lublinie. Przeznaczeniem EPU jest dążenie do wydania dłużnikowi nakazu zapłaty. Od dnia doręczenia nakazu wydanego w EPU dłużnik ma dwa tygodnie na spłatę zaległych należności. Aby złożyć pozew w e-sądzie, wystarczy napisać w formie kilku zdań, że dana osoba jest dłużnikiem. Nie załącza się żadnego materiału dowodowego z jednego prostego faktu: system EPU ich nie bada. Wszystkie działania odbywają się drogą elektroniczną i nie wymagają również osobistego stawiennictwa na przesłuchaniach. Miejsce zamieszkania lub siedziba wierzyciela i dłużnika nie ma znaczenia, więc złożenie pozwu w e-sądzie to bardzo wygodny sposób na egzekwowanie swoich praw. Założenie konta w EPU jest bardzo proste. Na stronie należy wybrać zakładkę „Zarejestruj konto”, a następnie wybrać opcję „Konto podstawowe”. W kolejnym kroku należy podać swoje dane osobowe tj. imię, nazwisko, PESEL, numer dowodu osobistego, miejsce urodzenia, adres korespondencyjny oraz adres e-mail. Podczas tworzenia indywidualnego konta należy również wybrać unikalne hasło oraz pytanie i odpowiedź bezpieczeństwa na wypadek, gdyby hasło zostało zapomniane. Weryfikacja danych trwa około 2-3 dni, po czym należy aktywować konto, wchodząc na stronę podaną w komunikacie portalu EPU, który jest wysyłany na podany adres e-mail. Wraz z adresem nadawana jest nazwa użytkownika, która składa się z cyfr. Nazwę użytkownika i hasło należy wpisać na stronie głównej e-sądu w panelu logowania. Konto można również dezaktywować kierując do e-sądu pisemny wniosek z numerem PESEL i/lub nazwą użytkownika na adres: Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny,ul. Boczna Lubomelskiej 13,20-076 Lublin System EPU, który można znaleźć na stronie jest przeznaczony do: wnoszenia pozwów o zapłatę w formie elektronicznej,elektronicznej komunikacji stron postępowania z sądem poprzez wnoszenie pism procesowych w postaci elektronicznej i odbiór doręczeń elektronicznych,uzyskiwania wglądu do elektronicznych akt sprawy,weryfikacji treści elektronicznych nakazów zapłaty i klauzul wykonalności. Elektroniczna Skrzynka Podawcza Pisma do e-sądu nie można złożyć poprzez portal ePUAP i utworzony na nim profil zaufany. Takie wnioski traktowane są jako doręczenia bezskuteczne, a więc nie wywołują skutków prawnych. Wnoszenie dokumentów do e-sądu za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej dotyczy wyłącznie petycji, skarg oraz innych pism procesowych, o których mowa w Ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. w Kodeksie postępowania administracyjnego ( Dz. U. z 2021 r. poz. 735). Jakie sprawy są rozpatrywane przez e-sąd? EPU zajmuje się tylko sprawami, które są proste i stosunkowo łatwe do rozstrzygnięcia pod względem dowodowym. Bez osobistego stawiennictwa stron tylko takie sprawy mogą zostać sprawiedliwie rozstrzygnięte. Aby e-sąd mógł rozpatrzyć sprawę, roszczenie nie może być bezpodstawne i nie może być wątpliwości co do istnienia długu. Musi on wynikać bezpośrednio z umowy, faktury VAT, rachunku itp. Jeżeli roszczenie jest starsze niż trzy lata, nie będzie ono rozpatrywane. Sędzia lub referendarz decyduje, czy przekazać sprawę do e-sądu. Jeżeli EPU uzna, że nie zostały spełnione wszystkie niezbędne wymogi, przekaże sprawę do sądu powszechnego, a cała procedura znacznie się wydłuży. Rozpoznanie sprawy przez e-sąd Właściciele firm walczący o odzyskanie swoich długów widzą w EPU wiele zalet. Pisma procesowe mają postać wypełnionych formularzy elektronicznych, dzięki czemu powód nie musi ich przygotowywać od podstaw. Czas oczekiwania na rozpatrzenie sprawy jest znacznie krótszy niż w tradycyjnym sądzie, a opłata sądowa od pozwu w e-postępowaniu naliczana jest według wartości przedmiotu sporu (WPS) wynoszącej: do 500 złotych – w kwocie 30 złotych;ponad 500 złotych do 1 500 złotych – w kwocie 30 złotych;ponad 1 500 złotych do 4 000 złotych – w kwocie 50 złotych;ponad 4 000 złotych do 7 500 złotych – w kwocie 100 złotych;ponad 7 500 złotych do 10 000 złotych – w kwocie 125 złotych;ponad 10 000 złotych do 15 000 złotych – w kwocie 188 złotych;ponad 15 000 złotych do 20 000 złotych – w kwocie 250 20 000 złotych do 4 000 000 złotych-25%* (5%*WPS)powyżej 4 000 000 złotych – 50 000 złotych Opłata minimalna wynosi 30 zł. Istnieje także możliwość obniżenia opłaty sądowej przy zaznaczeniu przez powoda właściwego pola przy składaniu pozwu w przypadku: „obniżenie opłaty sądowej w wypadku roszczeń wynikających z czynności bankowych przysługujące konsumentom lub osobom fizycznym prowadzącym gospodarstwo rodzinne”2. „obniżenie opłaty sądowej w wypadku roszczeń wynikających z art. 36 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945 oraz z 2019 r. poz. 60,235, 730 i 1009)”. Opłatę sądową należy uiścić za pośrednictwem serwisu Dotpay (po zalogowaniu się na konto, złożeniu i podpisaniu pozwu). Po dokonaniu płatności system oczekuje na informację z Dotpay o potwierdzeniu salda. Jeżeli potwierdzenie jest pozytywne, sprawa zostaje złożona do sądu (data wpływu do sądu) i włączona do repertorium (nadany zostaje numer sprawy VI Nc-e …). Należy również zaznaczyć, że koszty postępowania w sprawie, wynikające z uiszczenia opłaty sądowej w związku z wniesieniem pozwu, ponosi osoba wnosząca pozew (Powód lub Pełnomocnik). Z drugiej strony należy także pamiętać, że orzeczenie z nakazem zapłaty, które wystawi e-sąd, wydawane jest bez osobistego udziału Powoda i Pozwanego na zamkniętej rozprawie w formie wirtualnej. Jeśli więc ktoś wniesie przeciwko nam sprawę do EPU, odbędzie się ona bez naszego udziału. W przypadku otrzymania nakazu zapłaty, jeżeli uważamy, że takie zobowiązanie nie istniało, że jego wysokość jest nieuzgodniona lub że uległo ono przedawnieniu, powinniśmy w ciągu 14 dni przygotować odpowiednie pismo o nazwie „Sprzeciw do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie”. Jeśli się tego nie zrobi, wyrok stanie się po tym czasie prawomocny i będzie mógł być egzekwowany przez komornika. Jak znaleźć akta sprawy w e-sądzie? W elektronicznym postępowaniu upominawczym można przeglądać akta sprawy. Wystarczy wpisać kod dostępu na stronie W przypadku nakazu zapłaty, kod ten umieszczany jest dwukrotnie w lewym górnym rogu. Wpisanie kodu w zakładce otwiera decyzję, do której ten kod został przypisany oraz powiązane z tym orzeczenia w tzw. repozytorium. Dostęp do akt umożliwia również „poufny identyfikator sprawy”, zwany również „kodem indywidualnym”. Jest on tworzony dla każdego pozwanego w momencie rejestracji sprawy w systemie i udostępniany w treści pouczenia dołączonego do wydruku nakazu zapłaty. Kodu należy wpisać w zakładce „Dostęp do akt spraw i zarządzeń” i następnie można przeglądać elektroniczne akta danej sprawy. Sprawdź także: Sądy internetowe i przyszłość wymiaru sprawiedliwości, Richard Susskind 2021Informatyzacja postępowania sądowego w prawie polskim i wybranych państw, Jacek Gołaczyński 2009Informatyzacja postępowania arbitrażowego, Aneta Arkuszewska 2019
Mówi o nim art. 283 kk – w przypadku wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu określonego w art. 279 §1 lub art. 281 §1lub art. 282, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Ile grozi za rozbój? Kara za rozbój może być różna w zależności od tego, który dokładnie artykuł kodeksu karnego zostanie złamany.

W 2011 roku Policja zarejestrowała prawie 20 tysięcy naruszeń tylko dwóch z kilku przepisów, które grożą karą więzienia. Doszło do 4 tysięcy wypadków spowodowanych przez kierujących, którzy złamali te przepisy. Łącznie zginęło w nich 450 osób. Za złamanie jakich przepisów można iść do więzienia? Dane zebrane przez Policję mogą budzić przerażenie. W 2011 roku nietrzeźwi kierowcy spowodowali 3893 wypadki w których zginęło 450 osób. Kulminacja wypadków spowodowanych przez pijanych kierowców przypada na weekend oraz w godzinach między 16 a 23. Wynika z tego, że święta Wielkanocne przynajmniej statystycznie sprzyjają większej liczbie nietrzeźwych na drogach. Ale uwaga – w dni świąteczne rosną także szanse na spotkanie patrolu policji – Z naszych badań wynika, że w dni świąteczne liczba kontroli policji rośnie nawet o 70 procent w porównaniu z dniami powszednimi – mówi Katarzyna Florkowska z serwisu szybko, źle, niewłaściwieMimo ryzyka, nadal wielu kierowców „pod wpływem” decyduje się wsiąść za kółko. Krążący w żyłach alkohol sprzyja łamaniu prawa. Co jest najczęstszą przyczyną wypadków spowodowanych przez nietrzeźwych? Dane Policji mówią same za siebie: w pierwszej kolejności jest to niedostosowanie prędkości do warunków ruchu (1702 wypadków), potem nieudzielenie pierwszeństwa przejazdu (280 wypadków) oraz jazda po niewłaściwej stronie drogi (129 wypadków). Struktura wiekowa sprawców wskazuje, że wśród sprawców znaczący odsetek stanowią osoby młode między 18 a 24 rokiem życia. Nie wiadomo jednak, czy kierowcy na podwójnym gazie zdają sobie sprawę z potencjalnych konsekwencji swojego też: Jakie auta mają problemy z korozją? Areszt za wykroczenia Należy zaznaczyć, że prawo przewiduje dwa rodzaje przewinień. Stan po użyciu alkoholu występuje, gdy stężenie alkoholu we krwi wynosi 0,2 do 0,5 promila. Konsekwencje reguluje w tym przypadku art 87 Kodeksu Wykroczeń. Kierowca musi liczyć się z karą grzywny wynoszącej minimum 50 złotych, utratą prawa jazdy na okres od 3 miesięcy do 3 lat, oraz aresztem (do 14 dni). Dane Policji wskazują, że tylko w 2011 roku ujawniono w sumie 35 003 przypadki naruszenia tego też: Czy można naprawić pękniętą szybę telefonem?Dekada za kratkamiZnacznie poważniejsze konsekwencje ma stan nietrzeźwości, który występuje gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila. Prowadzenie pojazdu w takim stanie jest już przestępstwem i kwestię tę reguluje art. 188a Kodeksu Karnego. W roku 2011 Policja zarejestrowała 148 485 przypadków naruszenia tego przepisu. Kierowcy grozi grzywna obliczana w stawkach dziennych (w liczbie od 10 do 540). Wysokość jednej stawki wynosi od 10 złotych do 2 tys. złotych. Wysokość grzywny ustala sąd biorąc pod uwagę sytuację finansową kierowcy. Sprawcy grozi także utrata prawa jazdy – nawet dożywotnia w przypadku spowodowania wypadku z ofiarami. To jednak nie wszystko – Kierowcy powinni pamiętać, że jazda w stanie nietrzeźwym może zaprowadzić ich za więzienne mury – ostrzega Magda Zglińska z serwisu – Osoby, które prowadzą samochód w stanie nietrzeźwym narażają się na 2 lata pozbawienia wolności, recydywiści na 5 lat. Jeśli nietrzeźwy kierowca spowoduje wypadek grozi mu kara nawet 10 lat pozbawienia wolności – tłumaczy też: Ile kosztuje dojeżdżanie do pracy spoza miasta?Święta to okazja do wypoczynku od stresów dnia codziennego. Dlatego warto aby kierowcy z rozsądkiem podchodzili do swoich działań i nie wsiadali bezmyślnie za kółko – dla ich własnego dobra i bezpieczeństwa. Komplet Premium: Samochód w firmie

Sam fakt posiadania zadłużenia wobec ZUS nie stanowi podstawy do pozbawienia go wolności. W skrajnych przypadkach ZUS może złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Jeśli przedsiębiorca nie opłaca składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez ubezpieczonych, za co grozi do trzech lat
Za „same” długi nie trafimy do więzienia. Kara pozbawienia wolności nie będzie nam zatem grozić za niespłacone pożyczki czy kredyty. Istnieją jednak sytuacje w których jako niesolidni płatnicy możemy pójść do więzienia za długi Więzienie za długi – czy to możliwe? Wyłudzenie pożyczki lub kredytu Niepłacenie alimentów Niepłacenie podatków Nieuregulowanie grzywny Wyzbycie się majątku Czy za długi można iść do więzienia? Podsumowanie Więzienie za długi – czy to możliwe? Czy za długi można iść do więzienia? Takie pytanie z pewnością przyszło na myśl niejednemu niesolidnego płatnikowi. Nad tym, czy taki scenariusz jak więzienie za długi jest możliwy, mogły także zastanawiać się osoby, którym to ktoś jest winien pieniądze. A zatem: czy można iść do więzienia za długi? Co do zasady za niespłacone zobowiązania kredytowe czy pożyczkowe nie trafimy za kratki. Są jednak sytuacje związane z naszym majątkiem i zadłużeniem, które mogą sprawić, że zostanie nam wymierzona kara grzywny lub pozbawienia wolności. Więzienie za długi to najsurowsza sankcja przewidziana w polskim prawie wobec niesolidnych dłużników. Podkreślmy jednak, że stwierdzenie „więzienie za długi”, to spore uproszczenie, bowiem za sam fakt, że ktoś nie spłaca należności, nie można trafić do więzienia. Od tej wydawałoby się prostej reguły istnieją jednak wyjątki, które omawiamy poniżej. Wyłudzenie pożyczki lub kredytu Za to, że nie spłaciliśmy kredytu lub pożyczki nie trafimy do więzienia. Możemy jednak zostać pozbawieni wolności wówczas, gdy dopuściliśmy się ich wyłudzenia np. posługując się podrobionym bądź przerobionym dokumentem, przedstawiając sfałszowane zaświadczenie o zarobkach czy w inny sposób poświadczając nieprawdę. Tym samym, chociaż za samo istnienie długu więzienie nam nie grozi, to ustawodawca może wymierzyć nam karę pozbawienia wolności, jeśli w związku z tymi niespłaconymi zobowiązaniami, dopuściliśmy się czynów zabronionych przez prawo. W sposób jednoznaczny mówi o tym art. 297, Kodeksu karnego z którego wynika, że osobie, która dopuściła się wyłudzenia kredytu bądź pożyczki grozi kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Drugą sankcją, której może podlegać osoba, która popełniła oszustwo kredytowe jest ta opisana w art. 286, Kodeksu karnego. Wspomniany przepis dotyczy niekorzystnego rozporządzania własnym lub cudzym mieniem. Za taki czyn Kodeks karny przewiduje karę pozbawienia wolności w wymiarze od 6 miesięcy do lat 8. Podsumujmy ten wątek: za samo posiadanie niespłaconego kredytu czy pożyczki nie grozi nam pozbawienie wolności, ale za wyłudzenie zobowiązania finansowego już tak. Niepłacenie alimentów Rodzic, który uporczywie uchyla się od płacenia alimentów np. nie podejmuje pracy zarobkowej, pracuje na czarno, dopuszcza się przestępstwa opisanego w art. 209 Kodeksu karnego (uchylenie się od obowiązku alimentacyjnego). Takie przestępstwo ścigane jest na wniosek pokrzywdzonego. Za niepłacenie alimentów osobie, która się z tego obowiązku nie wywiązuje grozi kara grzywny, kara ograniczenia wolności lub kara pozbawienia wolności do 2 lat. Sankcji możemy uniknąć wówczas, gdy uregulujemy cały swój „alimentacyjny dług” w ciągu miesiąca licząc od dnia otrzymania wezwania do zapłaty. Niepłacenie podatków Do więzienia możemy trafić także wtedy, gdy nie wywiązujemy się z ciążących nas obowiązków podatkowych. Reguluje to art. 54 Kodeksu karnego skarbowego. Niezapłacenie podatku może być traktowane jako dwa różne przestępstwa. Jeśli z płatnością spóźniamy się notorycznie, może nam zostać wymierzona kara grzywny. W sytuacji, w której nasza finansowa niefrasobliwość naraża Skarb Państwa na straty, zostaniemy obciążeni grzywną i możemy trafić do więzienia. Czym zatem jest działanie na szkodę Skarbu Państwa? Za takie działanie uznaje się niezłożenie deklaracji podatkowej (przypomnijmy, że z tego obowiązku zwolnione są wyłącznie osoby, które w ogóle nie osiągnęły dochodu) lub celowe zaniżanie swoich zarobków w celu zapłacenia mniejszego podatku. Nieuregulowanie grzywny Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że tak jak za długi do więzienia nie trafimy, tak możemy zostać pozbawieni wolności za…niezapłaconą grzywnę. Mówi o tym art. 25 Kodeksu wykroczeń. Na szczęście nie dzieje się to od razu. Jeśli nie zapłacimy grzywny w wymaganym na to terminie, sąd będzie dochodził jej spłaty na drodze egzekucji komorniczej. W sytuacji, w której nie będziemy mieli z czego zapłacić grzywny (o tym, ile z pensji może zabrać nam komornik i jakie są kwoty wolne od zajęcia pisaliśmy TUTAJ), zostanie nam zaproponowana kara zastępcza. Może to być zamiana grzywny na prace społeczne (dotyczy to tych dłużników, których grzywna wynosi więcej niż 500 zł), zastępcza kara pozbawienia wolności (do 12 miesięcy) lub zastępcza kara aresztu (do 30 dni). Chociaż teoretycznie za niezapłaconą grzywnę można trafić za kratki, to w praktyce, jest to środek ostateczny. Oznacza to, że kara pozbawienia wolności stosowana jest dopiero wówczas, gdy wobec dłużnika wyczerpane zostały wszystkie polubowne metody rozwiązania sporu. Warto wiedzieć, że kara pozbawienia wolności „zwalnia” w tym przypadku dłużnika z konieczności spłaty zobowiązania (jego dług zostaje anulowany). Wyzbycie się majątku Zgodnie z art. 300 ust. 2 Kodeksu karnego dłużnik, który utrudnia egzekucję komorniczą np. poprzez zatajenie posiadanego majątku czy wyzbywanie się go, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. W świetle omawianego przepisu tym, czego dłużnik nie może zrobić z posiadanym majątkiem jest nie tylko ukrywanie i wyzbywanie się go, lecz także usuwanie, zbywanie, darowanie, niszczenie albo celowe uszkadzanie go. Co istotne, zakaz ten dotyczy „tylko” tych składników majątku dłużnika, które już zostały zajęte przez komornika lub które są tym zajęciem zagrożone. Jeśli masz długi i przyszło Ci do głowy pospieszne przepisane posiadanych dóbr na członków rodziny, to zdecydowanie to odradzamy. Takie działanie to przestępstwo! Karalne jest także wywożenie swojego majątku lub tych jego składników, z których może być prowadzona egzekucja komornicza. Odpowiednie sankcje Kodeks karny przewiduje także wtedy, gdy ukrywamy przed komornikiem swoje wynagrodzenie, zaniżamy je lub pracujemy na czarno. Czy za długi można iść do więzienia? Podsumowanie Chociaż odpowiedź na pytanie czy za długi można iść do więzienia brzmi przecząco, to podkreślmy, że zaciągnięte zobowiązania zawsze należy spłacać. Zamiast zastanawiać się nad tym czy grozi nam więzienie za długi lepiej skontaktować się z bankiem, firmą pożyczkową czy innymi wierzycielem i ustalić harmonogram spłaty. Wedle obowiązujących przepisów same długi nie są wystarczającą podstawą do tego, by trafić za kratki. Nie mogą być zatem bezpośrednią przyczyną tego, że pójdziemy do więzienia. Jednak osoby, które dopuściły się oszustwa finansowego, które ukrywają swój majątek przed komornikiem lub uchylają się od płacenia alimentów, mogą zostać skazane na karę pozbawienia wolności.
Czy za długi można trafić do więzienia? W większości przypadków nie. Kara pozbawienia wolności jest zarezerwowana w Polsce dla najcięższych przestępstw. Ustawodawca uznał, że zaleganie z płatnościami, czynszem czy nawet ratami kredytu nie zasługuje na tak surowe traktowanie.

Co do zasady, za niespłacone zobowiązania kredytowe czy pożyczkowe nie możemy zostać pozbawieni wolności. Kodeks karny nie przewiduje bowiem sytuacji w której trafimy do więzienia za długi. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły. Jeśli zataimy przed komornikiem swój dobytek lub wyłudzimy kredyt, będzie grozić nam kara pozbawienia wolnościCzy za długi można iść do więzienia – jak jest naprawdę?Wzięcie pożyczki w wyniku oszustwaArt. 297 Kodeksu karnegoPozbywanie się i ukrywanie posiadanego majątkuArt. 300 Kodeksu karnegoWięzienie za niespłacanie alimentówArt. 209 Kodeksu karnegoPozbawienie wolności a niezapłacona grzywna Art. 25 Kodeksu wykroczeńArt. 54 Kodeksu karnego skarbowegoWyłudzenie pożyczki Art. 297 Kodeksu karnegoCzy za długi można iść do więzienia – jak jest naprawdę?Wiele osób borykających się z niespłaconymi zobowiązaniami obawia się kary pozbawienia wolności. Za same zaległości finansowe nie można trafić do więzienia. Są jednak sytuacje związane z naszym zadłużeniem, które mogą skutkować karą pozbawienia pożyczki w wyniku oszustwaPrzez oszustwo rozumie się wszelkie sytuacje, w których zatajamy lub fałszujemy prawdę, by zaciągnąć kredyt lub pożyczkę. Do najczęściej spotykanych oszustw zalicza się podrobienie zaświadczenia o dochodach lub zatrudnieniu i przedstawienie fałszywego oświadczenia o wysokości nieprawdziwych informacji może sprawić, że kredyt lub pożyczka rzeczywiście zostaną nam przyznane. Jeśli jednak do tego dojdzie, będzie grozić nam kara pozbawienia 297 Kodeksu karnego„Kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”.Pozbywanie się i ukrywanie posiadanego majątkuZa kratki możemy trafić również wtedy, gdy mając długi staramy się pospiesznie „pozbyć się” posiadanego majątku. Osoby, którym grozi egzekucja komornicza bardzo często decydują się na przepisanie posiadanych dóbr na członków rodziny lub na sprzedaż ruchomości, których są jest także wywóz majątku do dalszej rodziny lub osób, z którymi dłużnik nie jest spokrewniony i próba udowodnienia, że wywieziony przedmiot nie znajdował się we władaniu dłużnika. Karą pozbawienia wolności zagrożone jest też zaniżenie otrzymywanego wynagrodzenia lub pobieranie go „na czarno”.Art. 300 Kodeksu karnego„§ 1. Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. § 2. Kto, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem, bądź usuwa znaki zajęcia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. § 3. Jeżeli czyn określony w § 1 wyrządził szkodę wielu wierzycielom, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”.Więzienie za niespłacanie alimentówZa długi do więzienia trafimy wtedy, gdy zalegamy ze spłatą alimentów. Aby podlegać karze pozbawienia wolności wystarczy trzymiesięczne opóźnienie w spłacie. Kary więzienia można uniknąć, gdy spłacimy całe zadłużenie w ciągu miesiąca od wezwania do zapłaty. Inaczej może grozić nam zarówno grzywna, jak i kara pozbawienia 209 Kodeksu karnego„§ 1. Kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. § 1a. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”.Pozbawienie wolności a niezapłacona grzywnaZa kratki mogą trafić osoby mające dług, którego źródłem jest niezapłacona grzywna. Mówimy wówczas o karze zastępczej, która niejako zwalnia dłużnika z konieczności spłaty pozbawienia wolności jest jednak środkiem ostatecznym. Nim zostanie zastosowana wierzyciel spróbuje rozwiązać sprawę polubownie ustalając z dłużnikiem harmonogram spłaty takie próby okażą się bezskuteczne przeciwko dłużnikowi wszczęta zostanie egzekucja komornicza. Ona również może nie przełożyć się na spłatę należności. W takim przypadku dłużnik zostaje wezwany do wykonania określonych prac społecznych. Dopiero wówczas, gdy się od nich uchyla – może grozić mu więzienie. Stanowi ono niejako odkupienie należności z którą zalega dłużnik i powoduje jej anulowanie. Art. 25 Kodeksu wykroczeń„§ 1. Jeżeli egzekucja grzywny okazała się bezskuteczna lub z okoliczności sprawy wynika, że byłaby ona bezskuteczna, sąd może zamienić grzywnę na pracę społecznie użyteczną, określając czas jej trwania. Praca społecznie użyteczna trwa najkrócej tydzień, najdłużej 2 miesiące. Przepisy art. 20 kara ograniczenia wolności § 2 i art. 21 nieodpłatna kontrolowana praca na cele społeczne § 1 stosuje się odpowiednio. § 2. Jeżeli egzekucja grzywny okazała się bezskuteczna lub z okoliczności sprawy wynika, że byłaby ona bezskuteczna, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary aresztu, gdy: 1) ukarany oświadczy, że nie wyraża zgody na podjęcie pracy społecznie użytecznej zamienionej na podstawie § 1 albo uchyla się od jej wykonania, lub 2) zamiana grzywny na pracę społecznie użyteczną jest niemożliwa lub niecelowa. § 3. Zarządzając wykonanie zastępczej kary aresztu sąd przyjmuje, że jeden dzień zastępczej kary aresztu jest równoważny grzywnie od 20 do 150 złotych; kara zastępcza nie może przekroczyć 30 dni aresztu. § 4. Na postanowienie w przedmiocie kar zastępczych, o których mowa w § 1 i 2, przysługuje zażalenie”.A co jeśli nie zapłacimy podatku?Jeśli nie zapłaciliśmy podatku, możemy podlegać karze pozbawienia wolności. Brak uiszczenia wymaganej kwoty podatku ma charakter dwóch różnych przestępstw. Jeśli spóźniamy się ze spłatą notorycznie, dopuszczamy się wykroczenia skarbowego, które podlega karze grzywny. Gdy niezapłacenie podatku naraża skarb państwa na straty nie tylko zapłacimy grzywnę, lecz możemy również trafić do działanie na szkodę państwa rozumie się np. uchylanie się od złożenia deklaracji podatkowej. Karalne jest także świadome zaniżanie swoich zarobków w celu zapłacenia mniejszego 54 Kodeksu karnego skarbowego„§ 1. Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie”.Wyłudzenie pożyczkiTo, że posługiwanie się podrobionym dokumentem jest przestępstwem, raczej nikogo nie zaskoczy. Warto jednak być świadomym tego, jak poważne jest to naruszenie prawa. Karalne jest przedstawienie dokumentu: -podrobionego – tj. nieprawdziwego, ale sprawiającego wrażenie należącego do nas; -przerobionego – tj. prawdziwego, ale przerobionego i imitującego, że jesteśmy jego właścicielami; -osoby trzeciej – tj. prawdziwego, ale nie będącego naszą własnością. Art. 297 Kodeksu karnego„§ 1. Kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”.Czy za długi można iść do więzienia? PodsumowanieZa same zaległości finansowe nie trafimy do więzienia. Posiadanie przeterminowanych zobowiązań nie jest przestępstwem, w przeciwieństwie do unikania ich spłaty. Ponadto, nawet jeśli nie grozi nam więzienie, to spotkają nas inne nieprzyjemne konsekwencje związane z brakiem płatności. Dlatego też dobrze monitorować stan swoich finansów, na przykład przez alerty BIK i na bieżąco regulować wszystkie zaległości.

Sprawdź kiedy dłużnik alimentacyjny idzie do więzienia. W życiu jednak nie ma nic za darmo. Pieniądze, które państwo polskie wypłaciło z funduszu na rzecz osoby pokrzywdzonej, powinny zostać zwrócone przez dłużnika. Ten z kolei ma prawo do wnioskowania o umorzenie roszczeń w pewnych wyjątkowych sytuacjach.

Zgadza się, że Provident nie ma prawnej możliwości wpisania osoby do Biura Informacji Kredytowej, natomiast domyślam się, że firma, która notuje z roku na rok poprawę przychodów, ma rozbudowaną sieć działu windykacyjnego, który zajmuje się osobami zalegającymi z płatnościami. Ostatecznie Provident może wystąpić na drogę sądową.

BRLZX. 148 222 256 4 46 170 414 34 280

czy za pomówienie można iść do więzienia