filmy polskie lata 90
Filmy dokumentalne/historia. W dniach 12–13 lipca 1943 Niemcy dokonali ludobójstwa w świętokrzyskiej wsi Michniów. Zamordowali ponad 200 osób, wieś doszczętnie spalili. Poprzez relacje naocznych świadków, którzy opisują tragedię swoich rodzin, a także swoje cierpienia przez kolejne lata po wojnie, film stanowi interesujące
Rodzime filmy komediowe z lat 80. wyznaczyły kanon polskiego humoru. Zabawne, świetnie pomyślane, najczęściej z drugim dnem – stanowią szczytowe osiągnięcie polskiego kina popularnego. Przedstawiamy nasz ranking. Komedia w latach 80. stała się w Polsce bez wątpienia najpopularniejszym gatunkiem filmowym. Stało się tak z dwóch powodów: po pierwsze społeczeństwo szukało w nich odskoczni od trudnej codzienności, na którą składało się pokłosie stanu wojennego i kryzys ekonomiczny. Po drugie zaś niemal wszystkie znaczące komedie lat 80. zawierały uwielbiane przez publiczność polityczne aluzje, a niektóre z nich były nawet alegoriami PRL-u. Prym wśród polskich komedii lat 80. wiodły z pewnością świetne filmy Juliusza Machulskiego, na czele z kultową Seksmisją – przyszłościową antyutopią o zabarwieniu lekkiej politycznej satyry. Na drugim biegunie znajdowały się z kolei dzieła Stanisława Barei. W ósmej dekadzie XX wieku były to w wypadku tego reżysera dwa seriale: Alternatywy 4 (1986) i Zmiennicy (1987), które skupiały się na pokazywaniu codzienności PRL-u i paradoksów wynikających z mniejszego lub większego uwikłania każdego obywatela w politykę. Natomiast wśród całkowicie lekkich, pozbawionych aluzji do sytuacji politycznej komedii warto wymienić film Och, Karol! Najlepsze polskie komedie lat 80. 1. Seksmisja (1984), Juliusz Machulski Seksmisja Juliusza Machulskiego to film, który przoduje w czołówce najzabawniejszych polskich komedii. Dzieło zostało utrzymane w konwencji science-fiction. Oto widzimy świat przyszłości, z którego całkowicie wyeliminowano mężczyzn. Dwaj ostatni przedstawiciele gatunku – Maks Paradys (Jerzy Stuhr) i Albert Starski (Olgierd Łukaszewicz), zahibernowani w dalekiej przeszłości, zostają odmrożeni w celu dokonania ostatecznej transformacji płci. Wszechwładna Liga Kobiet pełni w Seksmisji rolę alegorii systemu totalitarnego, który całkowicie ubezwłasnowolnił polską męskość. Okres peerelowski to bowiem uzależnienie od potężnego wschodniego sąsiada, a więc niejako czas kastracji Polaków. Istotne znaczenie miały również drobne niuanse filmu, szybko wyłapywane przez publiczność, jak np. słynny okrzyk Jerzego Stuhra: „Uwaga grupa! Kierunek wschód! Tam musi być jakaś cywilizacja”. 2. Miś (1980), Stanisław Bareja Miś jest kwintesencją tego, co w polskim filmie określa się mianem „bareizmu”. To bowiem komiczna opowieść o absurdzie PRL-u, który pod maską humoru kryje dość groźne i ponure oblicze. Skomplikowana fabuła dotyczy walki pomiędzy związanym z partią Ryszardem Ochódzkim (prezesem klubu sportowego „Tęcza”) a jego byłą żoną o dostęp do londyńskiego konta bankowego. Pana Rysia zagrał fenomenalny Stanisław Tym, w roli Ireny Ochódzkiej wystąpiła zaś Barbara Burska. Miś to seria absurdalnych scenek odsłaniających groteskowość rzeczywistości Polski Ludowej, jak np. sztućce w barze mlecznym przymocowane do stołu łańcuchami czy sytuacja w kiosku, gdzie zamiast gazet nielegalnie sprzedaje się mięso spod lady. To komedia o degeneracji moralnej, jaką niesie każdy totalitaryzm, szczególnie zaś degeneracji najbardziej prominentnych przedstawicieli władzy. Miś zawiera również metaforyczną zapowiedź końca komunizmu. W finale wielka słomiana kukła misia (metafory Związku Radzieckiego) spektakularnie się rozpada. 3. Alternatywy 4 (1983 – 1986), Stanisław Bareja Alternatywy 4 to serial komediowy nakręcony w latach 80. przez Stanisława Bareję. Podobnie jak Miś – film posiada wyraźne sensy polityczne. Głównym bohaterem serialu jest Stanisław Anioł (Roman Wilhelmi), czyli zdegradowany działacz partyjny, który otrzymuje posadę dozorcy w bloku na jednym z nowych warszawskich osiedli. Wkrótce dzięki nieustannej inwigilacji mieszkańców, kontrolowaniu ich korespondencji i śledzeniu mężczyzna przejmuje kontrolę nad lokatorami. Warszawski blok z wielkiej płyty staje się modelem całego systemu komunistycznego, a obraz mieszkańców odzwierciedla społeczną stratyfikację. Jest tu zatem dygnitarz partyjny (Janusz Gajos), profesor uniwersytecki (Voit), artystka (Halina Kowalska), ale też przedstawiciele „klasy robotniczej”, jak dźwigowy (Kazimierz Kaczor) czy unikające stałego zatrudnienia „niebieskie ptaki” – Balcerkowie (Zofia Czerwińska i Witold Pyrkosz). 4. Va Bank (1981) i Va Bank II, czyli riposta (1981), Juliusz Machulski Obie części Va Banku Juliusza Machulskiego zostały osadzone w latach 30. XX wieku i ukazywały porachunki mafijnych gangsterów. Komedie nawiązywały do wzorca amerykańskich filmów kryminalnych. Główni bohaterowie to Henryk Kwinto (Jan Machulski) i Gustaw Kramer (Leonard Pietraszek). Kwinto chce się zemścić na Kramerze, ponieważ trafił przez niego do więzienia. W kontynuacji dzieła – Va Bank II – role się odwracają. Tym razem to Kramer ściga Kwintę. W kontekście politycznym interesująca jest tu decyzja Kwinto i Duńczyka, by ostatecznie pozostać na Zachodzie. W filmach zagrali również między innymi Ewa Szykulska, Witold Pyrkosz czy Elżbieta Zającówna. 5. Deja vu (1989), Juliusz Machulski Deja vu to jedna z najlepszych komedii Machulskiego, również oparta na wzorcu kryminalnym. Rzecz rozgrywa się w latach 20. XX wieku. Oto Amerykanin polskiego pochodzenia, Johnny Pollack (Jerzy Stuhr), członek chickagowskiej mafii, przybywa do Odessy, by zlikwidować zdrajcę. Mick Nitsch (Vladimir Golovin) sprzedał bowiem policji swoich współpracowników. Na miejscu Pollack traci jednak pamięć. Deja vu to film obfitujący w liczne nawiązania do arcydzieł światowej kinematografii, np. do słynnego Pancernika Potiomkina, ale także dzieł takich, jak Ojciec chrzestny czy filmy Martina Scorseze. Jednocześnie komedia Machulskiego demaskuje radziecki system komunistyczny, pokazując jego absurd i grozę. 6. Kingsajz (1987), Juliusz Machulski Kingsajz – kolejna komedia Machulskiego – kreuje fantastyczny świat Szuflandii, czyli krainy krasnoludków mieszczącej się w podziemiach Instytutu Badań Czwartorzędu. Władca tego świata, nadszyszkownik Kilkujadek (Jerzy Stuhr) wraz ze swoimi poplecznikami są w posiadaniu tajemniczej substancji o nazwie „kingsajz”, która umożliwia uzyskanie olbrzymich rozmiarów i przedostanie się do rzeczywistości ludzi. Kilkujadek ukrywa jednak to w tajemnicy przed resztą Szuflandii, by samemu korzystać z dostępnych uciech. Niespodziewanie eliksir wpada jednak w ręce chemika Adasia (Grzegorz Heromiński). W filmie świetne role stworzyli między innymi Katarzyna Figura oraz Jacek Chmielnik. Kingsajz to również alegoria PRL-u, gdzie dyktator Kilkujadek i jego stronnictwo oznacza komunistyczne władze, Olo i Adaś to natomiast przedstawiciele opozycji. 7. C. K. Dezerterzy (1985), Janusz Majewski C. K. Dezerterzy Janusza Majewskiego rozgrywają się pod koniec I wojny światowej, w 1918 roku. Bohaterami komedii są tytułowi dezerterzy z armii austro-węgierskiej. Na ich czele staje szeregowiec Jan Kaniowski, zwany Kanią (Marek Kondrat). W filmie zagrali między innymi Kalina Jędrusik, Krzysztof Kowalewski czy Wiktor Zborowski. Film powstał na podstawie przedwojennej powieści Kazimierza Sejdy. W czasie powstania książka miała charakter anarchistyczny, skierowany przeciwko kadrze oficerskiej. Koniec monarchii odczytywano zaś jako zapowiedź finału dyktatury. 8. Wyjście awaryjne (1982), Roman Załuski Wyjście awaryjne to lekka komedia Romana Załuskiego. Film opowiada zabawną historię naczelniczki gminy, Jadwigi Kolędy (Bożena Dykiel), której córka Dorota (Maria Gładkowska) nieoczekiwanie zachodzi w ciążę. Problem polega na tym, że dziewczyna nie wie, kim jest ojciec dziecka. Zaradna pani naczelnik, aby uniknąć utraty reputacji i lokalnego skandalu, postanawia za wszelką cenę znaleźć więc męża dla córki. Główna bohaterka to współczesne wcielenie Dulskiej. Jej ulubionym powiedzeniem jest zaś sentencja: „Podłość ludzka nie zna granic”. 9. Zmiennicy (1986 – 1988), Stanisław Bareja Zmiennicy to kolejny serial komediowy autorstwa Stanisława Barei. Fabuła koncentruje się wokół przygód taksówkarzy, a dokładnie młodej dziewczyny, Kasi (w tej roli Ewa Błaszczyk), która nie mogąc w inny sposób dostać posady, przebiera się za mężczyznę i zatrudnia w Miejskim Przedsiębiorstwie Taksówkowym. Jednocześnie bohaterka zakochuje się w swoim zmienniku Jacku (Mieczysław Hryniewicz). Bareja nawiązał więc do starej konwencji zamiany ról płciowych, znanej chociażby z przedwojennej komedii z Jadwigą Smosarską – Czy Lucyna to dziewczyna lub słynnego Pół żartem, pół serio. Ponadto tak pomyślana historia dawała świetną okazję do przedstawienia wielu scenek rodzajowych z życia wielkiego miasta. 10. Kogel-mogel (1988), Roman Załuski Kogel-mogel Załuskiego to pierwsza polska komedia romantyczna, do dziś ciesząca się niesłabnącą popularnością. Film opowiada o losach Kasi Solskiej (Grażyna Błęcka-Kolska), która dzień przed swoim ślubem ucieka z prowincji do Warszawy, żeby podjąć wymarzone studia pedagogiczne. W stolicy bohaterka podejmuje pracę w charakterze niani, a jej pracodawcami są docent Marian Wolański (Zdzisław Wardejn) i jego żona Barbara (Ewa Kasprzyk). Jednocześnie dziewczyną zaczyna się interesować młody inżynier Paweł Zawada (Dariusz Siatkowski). Udostępnij “Top 10 – najlepsze polskie komedie lat 80. XX wieku – ranking” swoim znajomym. Literatura: Encyklopedia kina, pod red. T. Lubelskiego, Kraków 2010. Polskie hity, Spice Girls, Backstreet Boys, najlepszy rock - to właśnie lata 90. hity lat 90, hity lat 80, hity lat 70, stare hity, najlepsze hity, najwiekszWielu miłośników kinematografii z sentymentem wspomina lata 90. Był to czas naznaczony intensywnym rozwojem branży filmowej, która w tym okresie notowała rekordowe przychody. Wypożyczalnie kaset VHS przeżywały wówczas najlepsze chwile, a fani dobrego kina nie nadążali za kolejnymi, kasowymi nowościami. W tym artykule przypominamy kultowe produkcje z tamtych lat, które nadal cieszą się ogromną sympatią widzów i są wymieniane wśród największych klasyków światowego kina. Pulp Fiction, reż. Quentin Tarantino / 1994 Quentin Tarantino jest uważany za jednego z najlepszych reżyserów w dziejach kina. Jego charakterystyczne produkcje przyciągają przed ekrany miliony widzów. Swoją popularność zdobył głównie dzięki kultowemu już filmowi Pulp Fiction, łączącemu w sobie najlepsze cechy czarnej komedii, filmu sensacyjnego, kryminału i filmu gangsterskiego. Pulp Fiction to film, który zanotował ogromne zyski i zdobył liczne nagrody. Wygrane w Oscarach i Złotych Globach świadczyły o tym, że produkcja zyskała uznanie w oczach krytyków filmowych. Film Tarantino z miejsca przeszedł do historii, głównie dzięki świetnie skonstruowanej fabule, która była jedną z najmocniejszych stron Pulp Fiction. Od tej pory Quentin Tarantino stał się też jednym z najbardziej lubianych reżyserów, a kolejne jego produkcje spotykały się zwykle z bardzo ciepłym przyjęciem. Na tak wielki sukces filmu zapracowali również aktorzy. W Pulp Fiction wystąpiła śmietanka Hollywood. Do historii przeszły kapitalne kreacje Johna Travolty i Samuela L. Jacksona, choć nie można też zapomnieć o świetnych rolach Umy Thurman czy Bruce'a Willisa. To właśnie dzięki doborowej obsadzie Pulp Fiction tak szybko trafił w serca widzów i zanotował ogromny sukces. fot. materiały prasowe Titanic, reż. James Cameron / 1997 Dramatyczna historia Titanica w połączeniu z tragicznym wątkiem miłosnym okazała się przepisem na wielki sukces. W oparciu o powyższy scenariusz James Cameron stworzył jeden z najlepszych filmów lat 90. Romantyczna opowieść o losach ubogiego emigranta Jacka i arystokratki Rose rozpalała serca widzów na świecie i nadal cieszy się ogromną popularnością, czego świadectwem są kolejne emisje filmu w różnych stacjach telewizyjnych. Zobacz także: Titanic to synonim sukcesu. Ogromne przychody szły od początku w parze z licznymi nagrodami. Titanic sięgnął aż po 11 Osacrów i 4 Złote Globy. Krytycy byli zgodni, że reżyseria, scenografia, efekty specjalne i muzyka czynią z filmu prawdziwe arcydzieło. Titanic to również znakomita gra aktorów. W postacie młodych zakochanych wcielili się Leonardo DiCaprio i Kate Winslet, dla których role w Titanicu okazały się przełomowe – oboje stali się niebawem bardzo znani i zaczęli otrzymywać propozycję gry w kolejnych kasowych produkcjach. Zobacz także: „Titanic” miał zakończyć się inaczej! Ujawniono wyciętą scenę finałową kultowego filmu! fot. materiały prasowe Kevin sam w domu (Home Alone), reż. Chris Columbus / 1990 Klasyczny film komediowy, który od lat jest niekwestionowanym królem polskiej telewizji w okresie świąt Bożego Narodzenia. Przygody małego rozrabiaki, który w zabawny sposób rozprawia się z dwoma niezbyt rozgarniętymi złodziejami, wciąż przyciągają przed ekrany miliony widzów. Wszystko wskazuje na to, że Kevin jeszcze nie raz będzie nam towarzyszył w okolicach 25 grudnia. Kevin sam w domu cieszył się także popularnością w USA. Świadectwem tego były nominacje do Oscarów i Złotych Globów. Film doceniano za doskonale skonstruowaną fabułę, muzykę oraz grę aktorską. Popularność filmu sprawiła, że niebawem zaczęto kręcić drugą część przygód Kevina – tym razem w Nowym Jorku, gdzie mały rozrabiaka natrafił po raz kolejny na tę samą parę niefrasobliwych złodziejaszków. Główne role w filmie przypadły trójce świetnych aktorów. Macaulay Culkin, Joe Pesci i Daniel Stern bezbłędnie wcielili się w swoje role, z miejsca ugruntowując swoją pozycję w Hollywood. fot. materiały prasowe Zobacz także: Aktor z „Kevin sam w domu” gra w popularnym serialu HBO! Rozpoznalibyście go? Leon zawodowiec (Leon), reż. Luc Besson / 1995 Postać Leona zawodowca na trwałe zapisała się w historii światowego kina. Znakomicie wykreowana postać płatnego mordercy, który otacza opieką kilkunastoletnią dziewczynkę, utkwiła w pamięci milionów widzów. Nic dziwnego, że Leon zawodowiec już krótko po premierze filmu zajął szybko zaszczytne miejsce obok innych wielkich bohaterów kinematografii. Ten francuski film kryminalny z elementami dramatu został doceniony także przez krytyków filmowych. Liczne nominacje oraz nagroda Czeskie Lwy świadczą o tym, że produkcja cieszyła się dużym zainteresowaniem, zwłaszcza w Europie. Film dobrze wspominają między innymi widzowie w Polsce. Leon zawodowiec to nie tylko doskonała, świetnie zrealizowana opowieść, ale także świetna gra aktorska. Wiele osób uważa, że swoją rolę życia zagrał tutaj Jean Reno, dla którego Leon zawodowiec był zresztą przełomem w karierze. Niebawem aktor zaczął otrzymywać oferty do kolejnych dobrych produkcji, które tylko potwierdziły jego talent. Warto dodać, że w Leonie zawodowcu udaną kreacją aktorską popisali się także Gary Oldman, znany później z filmów Piąty element czy Batman – początek czy młodziutka wówczas Natalie Portman. fot. materiały prasowe Zobacz także: Filmy oparte na faktach warte obejrzenia. TOP 10 Pretty Woman, reż. Garry Marshall / 1990 W kategorii komediowy film romantyczny Pretty Woman zajmuje od lat wysoką pozycję. Perypetie młodej, niezamożnej dziewczyny i dobrze prosperującego milionera zapadły w pamięć widzów na całym świecie, a sam film szybko zyskał status kultowego. Garry Marshall stworzył ponadczasową produkcję, która w efektowny sposób łączyła wątki romantyczne z odpowiednią dawką humoru. Popularność filmu przełożyła się szybko na wymierne osiągnięcia. Produkcja zdobyła liczne nominacje (w tym do Oscara), a wygrana w Złotych Globach dla Julii Roberts świadczyła o tym, iż siłą Pretty Woman była nie tylko ciekawa historia, ale także genialna dobrana obsada. Film przyniósł ogromne zyski i do dziś wydaje się jednym z najlepszych przykładów na to, że warto inwestować w produkcje romantyczne. Obok młodej Julii Roberts, która dzięki roli Vivian Wart stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych aktorek Hollywood, w Pretty Woman zagrał też Richard Gere. Aktor zyskał dużą popularność, a kolejne filmy, w których wystąpił, na trwałe zapisały się w historii amerykańskiego kina. Zobacz także: Julia Roberts zdradziła, jak miało wyglądać zakończenie „Pretty Woman”. Twórcy przewidzieli tragiczny finał fot. materiały prasowe Terminator 2: Dzień sądu (Terminator 2: Judgment Day), reż. James Cameron / 1991 W kategorii filmów akcji/Sci-Fi dzieło Jamesa Camerona zajmuje czołowe miejsce i wydaje się być niedoścignionym wzorem dla kolejnych generacji reżyserów. Terminator 2 to nie tylko opowieść o walce maszyn, niepewnej przyszłości ludzkości, ale także historia przyjaźni i gorzka refleksja o rozwoju technologicznym. Terminator 2 jest od lat otoczony kultem w kręgach fanów Sci-Fi. Swoją pozycję potwierdzał od początku rewelacyjnymi wynikami finansowymi oraz nagrodami. 4 Oscary i 5 Saturnów wydają się być dobrym tego świadectwem. Eksperci doceniali zwłaszcza efekty specjalne, kreacje aktorskie i udźwiękowienie. W filmie wystąpiła ikona amerykańskiego kina akcji – Arnold Schwarzenneger wcielił się w postać robota T-800 i w tej roli sprawdził się znakomicie. Towarzyszyli mu Linda Hamilton oraz młody Edward Furlong, dla którego Terminator 2 był przepustką do kariery. fot. materiały prasowe Zobacz także: Fajne filmy na wieczór. Wybraliśmy nasze ulubione! Park Jurajski (Jurassic Park), reż. Steven Spielberg / 1993 Przygodowy film w reżyserii Stevena Spielberga już w chwili premiery stał się prawdziwym hitem. Opowieść o sklonowanych dinozaurach i uwięzionej w parku ekipie badawczej zachwycała, a jednocześnie pobudzała wyobraźnię widzów, zafascynowanych wymarłymi gatunkami zwierząt i potencjalnymi możliwościami naukowo-technologicznymi. Park Jurajski został też bardzo pozytywnie przyjęty w Polsce. Dzieło Spielberga zanotowało ogromne zyski i do dziś uchodzi za jeden z najbardziej dochodowych filmów w historii. Produkcja została też obsypana nagrodami – Park Jurajski zdobył Oscary i Saturny. Eksperci doceniali przede wszystkim efekty specjalne, dźwięk i montaż. Park Jurajski odniósł sukces także dzięki doborowej obsadzie. W filmie zagrali Sam Neill, Laura Dern, Jeff Goldblum i Samuel L. Jackson. Występ w Parku Jurajskim stał się dla ekipy aktorskiej przepustką do kolejnych ról w innych kasowych produkcjach, a jednocześnie zapewnił im trwałe miejsce w historii Hollywood. fot. materiały prasowe
Filmy i programy oznaczone jako „Netflix Originals” zostały wyprodukowane bezpośrednio przez Netflixa lub objęte wyłączną licencją, więc nie można ich oglądać na żadnej innej platformie streamingowej. Pierwszy „Netflix Original”, doceniona przez krytyków seria House of Cards, został wydany w lutym 2013 roku. Od tego czasu O PORTALU Portal to codzienny serwis historyczny, setki artykułów dotyczących przede wszystkim najnowszej historii Polski, a także materiały wideo, filmy dokumentalne, archiwalne fotografie, dokumenty oraz infografiki i mapy. Więcej Polska w XX wieku VIII Festiwal Niewinni Czarodzieje Przegląd "najgorszych polskich filmów lat 90.", podczas którego będzie można obejrzeć fragmenty "Młodych wilków" czy "Operacji Samum", uzupełnionych komentarzem krytyka filmowego Kamila Śmiałkowskiego, zakończy w niedzielę VIII Festiwal Niewinni Czarodzieje. "Opowiem o różnych potknięciach i wpadkach polskiego kina lat 90. Będą to obrazy od wielkich mistrzów po debiutantów, od kina artystycznego po nieporadne próby kina popularnego. Zaprezentujemy także fragmenty tych filmów. Będzie można zobaczyć +Młode wilki+ - film zły, choć bardzo popularny, +Operację Samum+ czyli moment, kiedy Pasikowski stracił kontakt z rzeczywistością i widzami, ale też wziął się za temat, który wydaje się prawie niemożliwy do zrealizowania. Zrobienie dobrego filmu, którego kulminacyjnym momentem jest przejechanie pijanych budowlańców przez posterunek graniczny, jest bowiem raczej trudne. Chcę też pokazać fragment +Panny Nikt+, czyli pewnego nieporozumienia w karierze Andrzeja Wajdy" - opowiadał PAP Śmiałkowski. Odnosząc się do przyczyn, jakie jego zdaniem wpłynęły na "potknięcia" w niektórych polskich filmach lat 90., wymienił "nieporadne wpatrywanie się w Zachód". "Wtedy jeszcze nie potrafiliśmy zbyt wiele od siebie stworzyć w kinie popularnym, wydawało nam się, że wystarczy wzięcie jakiejś zachodniej fabuły i zrobienie jej w Polsce. Jedną z innych prób zrobienia czegoś +po amerykańsku+ była +Szamanka+. Wzięto kultowego reżysera, jakim był wówczas Andrzej Żuławski, jeżeli chodzi o scenariusz - topową pisarkę, czyli Manuelę Gretkowską i największą gwiazdę kina jaką mieliśmy - Bogusława Lindę. I miał być wielki przebój, a wyszło coś dziwnego" - ocenił krytyk. Jak wyjaśnił, do udziału w festiwalu zaprosili go organizatorzy, ale jest także jednym z pomysłodawców nagrody Węży, przyznawanej "najgorszym polskim filmom". "Kilkanaście lat temu na jednym z festiwali w Gdyni krytycy, zdegustowani poziomem niektórych filmów, przyznali nagrodę Złotego Pawia. Dostał ją film +Deszczowy żołnierz+, który też pokażemy na przeglądzie. Jednak krytycy zostali wtedy tak gwałtownie obsztorcowani przez nasze środowisko filmowe, że zamilkli na ponad dekadę. Dopiero niedawno ta idea nagradzania tych najgorszych z najgorszych wróciła" - mówił Śmiałkowski. "Oczywiście każda dekada ma obrazy dobre i złe i powinniśmy doceniać te dobre, a bawić się przy tych gorszych, które często są po prostu zabawne. Głównie staramy się szukać i bawimy się tą nieporadnością kina popularnego, bo ciekawe jest przyglądanie się tym, którzy próbują, czasem się przy tym potykając, zapewnić ludziom rozrywkę, co nie jest łatwe. I chociaż trochę się z nich śmiejemy, to równocześnie w jakiś sposób lubimy i szanujemy" - podsumował krytyk. Niedziela jest ostatnim dniem Warszawskiego Festiwalu Niewinni Czarodzieje, którego organizatorem jest Instytut Stefana Starzyńskiego, oddział Muzeum Powstania Warszawskiego. Ósma edycja imprezy została poświęcona latom 90. W jej ramach odbyły się warsztaty kulinarne, freestyle'owe i śledcze, wykłady o architekturze, koncert Ani Dąbrowskiej oraz prywatka z remiksem utworów z lat 90. Patronem medialnym festiwalu jest Polska Agencja Prasowa. (PAP) akn/ ula/ NAJNOWSZE 100 lat temu Sejm RP przyjął ustawę o regulaminie Zgromadzenia Narodowego dla wyboru prezydenta RP Uroczystość w 78. rocznicę likwidacji więzienia Pawiak w Muzeum jego pamięci Zdesakralizowana kaplica w Rybniku stanie się obiektem kultury Turniej rymowania, z obstawianiem wyników, podczas sierpniowego festiwalu hiphopowego Fundacja na rzecz Nauki Polskiej rozstrzygnęła konkurs na polsko-ukraińskie projekty badawcze Newsletter Oświadczam, że wyrażam zgodę oraz upoważniam Muzeum Historii Polski, ul. Mokotowska 33/35, W-wa (dalej MHP) jako Administratora danych osobowych oraz wszelkie podmioty działające na rzecz lub zlecenie MHP do przetwarzania moich danych osob. (e-mail) w zakresie i celach niezbędnych do otrzymywania newslettera od dnia wyrażenia tej zgody do jej odwołania. Jestem świadomy/a, że mam prawo w dowolnym momencie odwołać zgodę oraz że odwołanie zgody nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody udzielonej przed jej wycofaniem. Jestem też świadomy/a, że przysługuje mi prawo dostępu do moich danych, do ich sprostowania, do ograniczenia przetwarzania, do przenoszenia danych, do sprzeciwu wobec przetwarzania. COPYRIGHT Wszelkie materiały (w szczególności depesze agencyjne, zdjęcia, grafiki, filmy) zamieszczone w niniejszym Portalu chronione są przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Materiały te mogą być wykorzystywane wyłącznie na postawie stosownych umów licencyjnych. Jakiekolwiek ich wykorzystywanie przez użytkowników Portalu, poza przewidzianymi przez przepisy prawa wyjątkami, w szczególności dozwolonym użytkiem osobistym, bez ważnej umowy licencyjnej jest zabronione.